Wat is de betekenis van toerekenen?

toerekenen - Werkwoord 1. (ov) aanrekenen, ten laste leggen 2. (ov) toeschrijven Woordherkomst samenstelling van toe(bijwoord) en rekenen(werkwoord) Verwante begrippen toedichten, toeschrijven, wijten, aanrekening, toedichting, toegedicht, toeschrijving, toerekenbaar

toerekenen - Het toeschrijven van een handeling of een door de mens vervaardigd object aan een persoon of schepper, plaats of tijd; wordt vooral gebruikt met betrekking tot het toeschrijven van een kunstwerk aan een bepaalde kunstenaar of school.

v., ta-, oanrekkenje.

(rekende toe, heeft toegerekend), 1. door rekenen, door berekening doen toekomen, ten deel doen vallen, schenken, geven; (thans alleen fig.) oordelen dat iem. iets heeft, hebben zal of hebben moet; toeschrijven, toekennen: de eer die hij zichzelf in ’t openbaar toerekende; — in de dogmatiek in ’t bijzonder van de gerechtig...

rekende toe, h. toegerekend (wijten, ten laste leggen): iem. iets toerekenen.

('toe) (rekende toe, heeft toegerekend) 1. meer rekenen dan behoort. 2. ten laste leggen, wijten: dat kunt ge hem niet -.

(rekende toe, heeft toegerekend), 1.toeschrijven, toekennen; 2. aanrekenen: iemand iets als een fout toerekenen; 3. op rekening stellen van; 4. ten laste leggen.

...

Toerekenen - (rekende toe, heeft toegerekend), wijten aan, ten laste leggen : dat kunt ge hem niet toerekenen; — meer rekenen dan behoort: hij rekent twee gulden toe. TOEREKENING, v. '