Wat is de betekenis van toen?

Zie Antonius

toen - Voegwoord 1. op het tijdstip dat ♢ Hij ging naar huis toen het vijf uur was. toen - Bijwoord 1. op of na dat tijdstip ♢ Hij is toen naar huis gegaan. 2. in een vervlogen tijd ♢ Toen was dat nog...

toen - bijwoord, voegwoord 1. na dat andere ♢ eerst trok ik mijn shirt aan en toen mijn trui 2. op dat ogenblik, in die tijd ♢ toen droegen we korte rokken 1. van toen af aan...

m -> Antonius (Limb., Venlo).

adv., doe; conj., doe’t.

...

I. bw. 1. op dat ogenblik, te dien tijde, destijds: hij ivas toen net gepromoveerd; jij was toen een jongen van nauwelijks achttien; wat toen zonde was, dat is het heden ten dage nog; — als bijw. bep. bij een attribuut: de toen gegeven beschouwing; — verbonden met het vz. van, zie ald.; 2. ter aandu...

1. bw.: hij kwam toen, op die tijd; van toen af; 2. vgw.: toen hij kwam, was het te laat, op het ogenblik, in de tijd, dat.

[~ dien] 1. bw. op, in die tijd, dag enz. in het verleden: hij was hier. 2. vgw. in de verleden tijd, op het ogenblik dat: hij kwam, was het te laat. ➝ als, Opm.