Wat is de betekenis van toebehoren?

toebehoren - Werkwoord 1. absoluut het eigendom zijn van ♢ Die fiets behoort hem toe. Woordherkomst samenstelling van toe(bijwoord) en behoren(werkwoord)

toebehoren - zelfstandig naamwoord uitspraak: toe-be-ho-ren 1. alle dingen die erbij horen ♢ ze kreeg een naaimachine met toebehoren Zelfstandig naamwoord: toe-be-ho-ren het toebehoren

Van een spel aan een partij: op grond van de puntenkracht het eigendom zijn van noord-zuid of oost-west, d.w.z. dat een van de partijen het meest in aanmerking komt voor een positieve score op het spel. Zie ook: onze hand

v., ta(bi)hearre, hearre.

...

I. (behoorde toe. heeft toebehoord), 1. (rechtens) toekomen: tot de bevoegdheid behoren van: de Kamer zou gekomen zijn op het terrein van de uitvoerende macht en rechten hebben uitgeoefend welke aan deze laatste toebehoren; 2. het eigendom of bezit zijn van: zaken die aan niemand toebehoren; dat behoort hem toe; (fig.) hij had...

1. behoorde toe, h. toebehoord (behoren aan, het eigendom zijn van): die weide heeft mij nog eens toebehoord; 2. o. (datgene, wat bij iets behoort [om volledig te zijn]): geleverd, een rijwiel met toebehoren.

I. (behoorde toe, heeft toebehoord), 1. (rechtens) toekomen; tot de bevoegdheid behoren van; 2. het eigendom of bezit zijn van: zaken die aan niemand toebehoren; II. zn. o. (g. mv.), alles wat tot iets behoort om het volledig te maken.