Wat is de betekenis van tinne?

Het begrip tinne heeft 2 verschillende betekenissen: 1) kanteel. onderdeel van de borstwering van vestingen sinds de oudheid, dat bestaat uit een rechtopstaand vierkant of rechthoekig stuk muur dat in rijen van gelijkaardige constructies stond opgesteld over de hele lengte boven op de wallen of de torens, en dat diende om de verdedigers besc...

Zie Tenne

rechthoekig getande muurrand aan middeleeuwse verdedigingswerken.

m -► Tenne (Fri.).

v. (-n), 1. ben. voor elk van de door open tussenruimten van elkaar gescheiden tandvormige gedeelten van de beschuttingsmuren welke de middeleeuwse wallen en torens bekronen; kanteel; 2. het hoogste gedeelte, top, bovenrand van een gebouw: toen nam de duivel Hem mede naar de heilige stad, en stelde Hem op de tinne des tempels (Matth. 4 : 5)...

v. tinnen (tandvormig bovendeel van de muur van tempel of kasteel; overdr. top): de tinnen v. d. tempel.

Kanteel. Het getande metselwerk aan den bovenrand van een vestingmuur. In ruimer opvatting: de ommegang of de trans achter die tinnen (afb. blz. 236).

Gemetselde borstwering rondom een dak, als voorkomend aan de middeleeuwsche kasteelen en verdedigingswerken. Zijn de t. op regelmatige afstanden ingesneden met verticale, tot boven aan toe doorloopende spleten, dan spreekt men van kanteelen of kanteelingen.

v. (-n) [~ tand] meestal mv. 1. Eig. tandvormig bovendeel van een gebouw. Syn. kanteel. 2. Metn. plat dak, hoogste gedeelte : de -n van de tempel van Jeruzalem, van een →: burcht.