Wat is de betekenis van Theoreticus?

theoreticus - Zelfstandignaamwoord 1. iemand die zich met theorieën bezighoudt of deze ontwikkelt ♢ Hij is beroemd als theoreticus in dit vakgebied. Woordherkomst met het achtervoegsel -icus

theoreticus - zelfstandig naamwoord uitspraak: the-o-re-ti-cus 1. iemand die zich alleen met de theorie bezighoudt ♢ zo'n theoreticus weet niet hoe het plan in de praktijk werkt Zelfstandig naamwoord: the-o-re-ti-cus ...

[VLat., van Gr. theoorètikos = bespiegelend, theoretisch] 1. persoon die de theorie van een vak of wetenschap bestudeert, een kenner van de theoretische kant van een wetenschap, kunde of kunst; 2. iemand die voornamelijk theoretisch bezig is zonder zich om de praktijk te bekommeren (tegenover een prakticus).

(teoreticus) kenner van de theoretische zijde van een wetenschap

kenner of beoefenaar van de theoretische zijde van een wetenschap.

(Lat.), m. (...ci), kenner, beoefenaar van de theoretische zijde van een wetenschap.

(Lat.; plur. theoretici; = Gr. theörêtikós = beschouwend; subst. beschouwer, onderzoeker; theörein = toeschouwer zijn, zien, overwegen). Kenner van de theorie, iemand die zich met de theorie bezig houdt; in tegenstelling tot → empiricus of → practicus.

m. beoefenaar of kenner v. e. vak, wetenschap of kunst, die zich met de practijk niet inlaat.

m. theoretici (Lat. kenner of beoefenaar der theoretische zijde ener wetenschap, bespiegelaar, geen practicus).