teut, teutekont, teutkous
(18e eeuw) (inf.) persoon, in het bijzonder een meisje of vrouw, die voortdurend zit te zaniken; zeurkous. Vgl. afgezakte* negertiet; dwelmscheet*; fitsefoune*; hangwang*; jengeltante*; patjore*; zeiktrien*; zeurdoos*. • Maar grietje! wat zou ik bij al die ouwe teuten uitvoeren? (Betje Wolff: Historie van Mejuf-frouw Cornelia Wildschut, of de...