Wat is de betekenis van teugel?

teugel - Zelfstandignaamwoord 1. riem of koord waarmee men een last- of rijdier besturen|bestuurt ♢ Met een krachtige ruk aan de teugels kwam het paard tot stiltand. 2. de streek bij vogels tussen het oog en de wortel van de snavel|bovensnavel ♢ Bij het roodborstje...

teugel - zelfstandig naamwoord uitspraak: teu-gel 1. riem, waarmee je een paard bestuurt ♢ de koetsier hield de teugels goed vast 1. de teugels laten vieren [minder streng worden] ...

Pakken we een dier bij de teugels, dan worden we in de waaktoestand zelf in toom gehouden; dat wil zeggen dat we ons in het onveranderlijke moeten schikken. (Zie ook ‘Honderiem’, ‘Paard’).

Touw, koord of lederen riem, waarmede men een rijpaard bestuurt (z. Toom). Bij het rijden van de bok spreekt men van leidsels.

s., leije, jaech-, jachtline, jaling jaelje; met losse —, mei (de) sloppe team; de -s strak houden, de leije stiif lûke; iem. iets meer de vrije — laten, de skoat hwat fierje.

...

m. (-s), 1. riem of koord waarmee men een rij- of trekdier bestuurt, zowel gebezigd voor elke riem afzonderlijk, als voor beide tezamen ; toom : een paard de teugel aandoen, bij de teugel leiden ; met losse teugel rijden ; de teugel vieren, losser laten ; — (fig.) iem. de vrije teugel laten, hem geheel zijn gang laten gaan ; iem. de teugel ko...

m. teugels, teugeltje (toom): een paard bij de teugel leiden; met losse teugel rijden, zegsw. iem. de teugel uit de handen nemen, d. i. de leiding; de teugel vieren (of: geven) aan, de vrije teugel laten; fig. aan zijn driften de vrije teugel geven, zich niet beheersen; de teugel afwerpen, er van door gaan, fig. naar geen gezag luisteren; de teugel...

m. (-s; -tje) [< tiegen, trekken] 1. Eig. koord of riem, leireep waarmede men stuurt: de -s van een ➝ paardetuig; een paard de aandoen, bij de leiden; met losse rijden. Gez. de -s af werpen, ervandoor gaan of naar geen gezag meer luisteren; de geven, vieren aan zijn driften, hartstochten, die niet beheersen; de laten glijden, de leiding uit de h...