Wat is de betekenis van Terugwijzen?

2023-09-21
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

terugwijzen

terugwijzen - Werkwoord 1. (ov) door wijzen weer doen gaan naar de plaats vanwaar iets of iemand is gekomen Woordherkomst samenstelling van terug en wijzen Verwante begrippen heruitzenden, retourneren, terugbezorgen, terugbrengen, terugsturen, afkeuren, afwijzen, vertikken, weigeren

2023-09-21
Germanismen in het Nederlands

Dr. S. Theissen (1978)

Terugwijzen

‘De examencommissie wees onverbiddelijk terug al wie niet aan de eisen voldeed.’ (Van Dale) In het Nederlands wordt terugwijzen vooral intransitief gebruikt, bijv. ‘terugwijzen op het verleden’. Daarnaast bestaat er echter ook een transitief gebruik, dat waarschijnlijk onder Duitse invloed is ontstaan (D. ‘zurück...

Direct toegang tot alle 7 resultaten over Terugwijzen?

Word nu vriend van Ensie
2023-09-21
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Terugwijzen

(wees terug, heeft teruggewezen), 1. (overg.) door wijzen achteruit doen gaan ; — afwijzen, wegzenden (in deze zin een germ.): de examencommissie wees onverbiddellijk terug al wie niet aan de eisen voldeed ; 2. (onoverg.) wijzen naar iets dat achter ons ligt: altijd wordt maar teruggewezen naar de bloeitijd van de zeventiende eeuw ; 3. (ono...

2023-09-21
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

terugwijzen

wees terug, h. teruggewezen (België: rechtst. weigeren): een eed terugwijzen.

2023-09-21
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

terugwijzen

(wees terug, heeft teruggewezen) 1. terugzenden. 2. weigeren, afwijzen.

2023-09-21
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

Terugwijzen

(wees terug, heeft teruggewezen), 1.afwijzen, wegzenden: de examencommissie wees terug al wie niet aan de eisen voldeed; 2. wijzen naar iets dat achter ons ligt; 3. wijzen in de richting vanwaar men gekomen is.

2023-09-21
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

Terugwijzen

Terugwijzen - (wees terug, heeft teruggewezen), terugzenden; weigeren, afwijzen. TERUGWIJZING, v.