Wat is de betekenis van Tenuitvoerlegging?

tenuitvoerlegging - Zelfstandignaamwoord 1. actie waardoor feitelijk gebeurt wat officieel besloten is Woordherkomst Naamwoord van handeling van ten uitvoer leggen met het achtervoegsel -ing Synoniemen executie

Uitvoering van een arrest of uitspraak, desnoods met behulp van een deurwaarder.

Een rechterlijk vonnis kan ten uitvoer worden gelegd door een daarmee belaste ambtenaar. De tenuitvoerlegging van een strafvonnis is opgedragen aan de officier van justitie. De tenuitvoerlegging van een vonnis van de burgerlijke rechter berust bij de gerechtsdeurwaarder.

v. tenuitvoerleggingen: de tenuitvoerlegging van een vonnis.

(recht), →Executie.

v. (-en) het uitvoeren, volbrengen; van een vonnis.

Tenuitvoerlegging - zie EXECUTIE.

v. (-en), het tenuitvoerbrengen: de tenuitvoerlegging van rechterlijke beslissingen, executie.