Wat is de betekenis van tenen?

tenen - Bijvoeglijk naamwoord 1. van teen (twijgen) vervaardigd tenen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord teen

Zie lip.

In de historische eedformule bij Gods tenen worden God en zijn tenen tot getuigen aangeroepen dat men de waarheid spreekt. Het ijdel gebruik van die eedformule maakt haar tot vloek, die, om anderen niet te kwetsen, verbasterd en dus afgezwakt kon worden. Als variant is gevonden bi gans theenen (De Baere 1940:107). In de...

tenen - Buigzame dunne stammen, takken of twijgen die worden gebruikt voor vastbinden of vlechten, met name in vlechtwerk of mandenwerk, of om meubels, bijvoorbeeld stoelen, te maken.

aan de voeten komen overeen met de vingers aan de handen. Eksterogen, gezwellen, vervormingen van de t. (hamertenen, enz.) en hun gewrichten zijn meestal het gevolg van ondoelmatig schoeisel en onvoldoende voetverzorging. Op blote voeten lopen, sandalen, voetengymnastiek, dauwtrappen, voetbaden helpen mee de schade die door schoeisel is aangericht...

zie schoen

adj., tienen, tiennen.

I. TENEN bn., van tenen, van dun rijshout gemaakt: een tenen mutje, om een fles ; een tenen perk, met horden omheinde plaats waar gevangen vis bewaard wordt. II. TENEN (teende, is en heeft geteend), (Zuidn.) op de tenen lopen: lopen : laat ons gauw naar huis tenen; langzaam teende hij naar beneden. III. TENEN (teende, heeft ge...

(van tenen, van dun rijshout): een tenen bennetje voor vis; een tenen matje, b.v. om een fles.