Wat is de betekenis van tendentie?

tendentie - Zelfstandignaamwoord 1. strekking 2. richting van een ontwikkeling Woordherkomst Afgeleid van tendens met het achtervoegsel -ie Afgeleid van het Franse tendance met het achtervoegsel -entie Verwante begrippen neiging, tendens, trend, richting, stemming, strekking, stroming

tendentie - zelfstandig naamwoord uitspraak: ten-dent-sie 1. waar men naar streeft ♢ er is een tendentie naar vergroting van de winst 2. richting of hoofdgedachte ♢ de tendentie van de motie is...

[MLat. tendentia] 1 streven; 2 strekking; 3 geneigdheid; stemming.

stemming op de beurs (hand.)

(gevormd naar Fr. tendance), v. (-s), 1. het streven: een tendentie naar versterking van het gezag; 2. strekking: de algemene tendentie van de wijzigingsvoorstellen; 3. stemming, geneigdheid, neiging: ik zocht naar een verklaring, en meen die gevonden te hebben in twee tendenties.

v. neiging, strekking, richting.

v. tendenties, tendentiën (Fr. tendance: tendenz, strekking, richting naar een doel; handel: stemming ter beurze).

v. (-s) 1. Algm. strekking. 2. Hand. stemming ter beurze.

[Fr.], v. (-s), 1. het streven; 2. strekking; 3. stemming, geneigdheid, neiging.