Wat is de betekenis van teleurstelling?

teleurstelling - Zelfstandignaamwoord 1. een emotie opgeroepen door het niet uitkomen van een verwachting ♢ Het pakje bleek een boek te bevatten dat hij al gelezen had en dat was een hele teleurstelling. Woordherkomst Naamwoord van handeling van teleurstellen met het achtervoegsel -i...

teleurstelling - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-leur-stel-ling 1. wat niet zo is als je verwacht of gehoopt had ♢ het was een teleurstelling dat Emma niet kwam Zelfstandig naamwoord: te-leur-stel-ling de teleurs...

s., toloarstelling, tobekset(ter), -slach, -stuit, tsjinslach, -stuit, ôffal(ler).

...

v. (-en), 1. het feit dat iem. in enig opzicht teleurgesteld, in zijn verwachtingen bedrogen wordt; deceptie: het werd voor haar een teleurstelling. 2. toestand van in zijn verwachtingen bedrogen te zijn: haar vreugde ging in bittere teleurstelling over.

v. teleurstellingen (tegenvaller, misrekening, strop): een bittere teleurstelling.

v. (~en) verkeerde, ongunstige uitslag, misrekening: een bittere -.

v. (-en), 1. het feit dat iemand teleurstelt, tegenvaller; 2. toestand van in zijn verwachtingen bedrogen te zijn: hij kon zijn teleurstelling niet verbergen.