Wat is de betekenis van telefonie?

telefonie - Zelfstandignaamwoord 1. (telecommunicatie) is een telecommunicatiesysteem voor gesprekken tussen personen die zich buiten gehoorbereik van elkaar bevinden en waarbij het geluid wordt overgebracht via een elektrisch signaal Woordherkomst met het voorvoegsel tele- Verwante begrippen telefoon

telefonie - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-le-fo-nie 1. het elektrisch overbrengen van stemmen ♢ door de uitvinding van de telefonie is de maatschappij sterk veranderd 1. mobiele telefonie [wa...

telefoonwezen; elektrische overbrenging van de stem

telefonie - Seinsystemen die gebruikmaken van muzikale klanken zoals in 1828 ontwikkeld door Sudre. Ook gebruikt voor andere vroege telefoonsystemen.

elektrische overbrenging van geluid. Hiervoor werd de telefoon ontwikkeld. In de microfoon van de spreker worden de geluidstrillingen omgezet in spanningsveranderingen en via kabels en de centrale (schakelcentrum) gebracht naar de telefoon van een andere abonnee. Ieder telefoontoestel bevat dus microfoon en hoorapparaat, die tot een hoorn verenigd...

telefoonwese.

(<Fr.) v., 1. electrische overbrenging van geluid, inz. van de stem: draadloze telefonie en telegrafie. 2. telefoonwezen: bij de telefonie zijn.

het overbrengen v/h gesproken woord langs elect. weg, door middel v. d/d spreker i/d microfoon telkens onderbroken zwakstroom. Door wekstroom v/d → inductor wordt b/d opgeroepene de schel in beweging gebracht; d/h opnemen v/d telefoonhoorn wordt het contact tot stand gebracht en kan het gesprek beginnen. Alle telefoonlijnen komen samen i/d tel...

(te:ləfo'ni) v. I. Eig. het telefoneren. II. Metn. 1. leer, kunst van het telefoneren. 2. telefoonwezen : bij de – zijn.