Wat is de betekenis van tegenvallen?

tegenvallen - Werkwoord 1. ergatief minder gunstig verlopen dan verwacht ♢ De reis was hem erg tegengevallen. Woordherkomst samenstelling van tegen(bijwoord) en vallen(werkwoord)

tegenvallen - onregelmatig werkwoord uitspraak: te-gen-val-len 1. niet zo mooi of leuk of veel zijn als verwacht werd ♢ de opbrengst van de gouden ketting viel tegen Onregelmatig werkwoord: te-gen-val-len ik val tege...

v., ôffalle, -dije, mis-, ûnt- tsjinfalle; (in grootte), bilytsje; iem. lelijk —, immen nij bikomme; dat valt mij tegen, dat dijt my út 'e hân, dat fait my út 'e hannen.

...

(viel tegen, is tegengevallen), 1. (van de wind) gaan waaien in een ongunstige richting: de wind valt tegen. 2. (veroud., gew.) iem. tegenvallen, zijn vijand of tegenstander worden, zich tegen hem verklaren: hoe valt gij dus ons land tegen? (Bosboom-Toussaint). 3. (van ondernemingen, omstandigheden enz., inz. Zuidn.) slecht uit...

viel tegen, is tegengevallen (niet aan de verwachting beantwoorden): dat viel lelijk tegen; het zal je niet tegenvallen; je valt me tegen, hoor!

('te:gən) (viel tegen, is tegengevallen) 1. mislukken, tegenlopen : dat is erg tegengevallen. 2. niet aan de verwachting beantwoorden : hij valt mij tegen. 3. niet verwacht zijn : dat valt tegen. Tgst. meevallen.

(viel tegen, is tegengevallen), niet aan de gunstige verwachtingen beantwoorden, teleurstellen: de opbrengst valt tegen.

...