Wat is de betekenis van tegenstrijdig?

tegenstrijdig - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet overeenstemmend Woordherkomst Afgeleid van de stam van tegenstrijden met het achtervoegsel -ig.

tegenstrijdig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: te-gen-strij-dig 1. wat ergens met elkaar in strijd is, wat niet met elkaar klopt ♢ er komen tegenstrijdige berichten uit Ruanda Bijvoeglijk naamwoord: te-gen-strij-dig ...

adj. & adv., (tsjin)stridich.

...

bn. bw. (-er, -st), niet overeenstemmende, in strijd zijnde met iets, er niet mee samengaande, omgekeerd: tegenstrijdige beweringen, getuigenissen, verklaringen, gevoelens; tegenstrijdige beginselen belijden; — tegenstrijdig handelen, niet consequent.

bn., bw. (met elkaar in strijd zijnde): tegenstrijdige belangen, tegenstrijdige geruchten.

('strijdəch) bn. en bw. (–er, –st) 1. elkaar tegensprekend : –e berichten, meningen. 2. met elkaar in strijd zijnd : –e gevoelens. 3. inkonsekwent : – handelen.

bn. en bw. (-er, -st), in strijd met iets, er niet mee samengaand, het omgekeerde inhoudend: tegenstrijdige verklaringen; tegenstrijdig handelen.

Tegenstrijdig - bn. bw. (-er, -st), niet overeenstemmende : tegenstrijdige beweringen, getuigenissen, verklaringen; — tegenstrijdige gevoelens, die met elkander in strijd zijn; tegenstrijdige beginselen belijden; tegenstrijdig handelen, niet consequent. TEGENSTRIJDIGHEID, v. (...heden).