Wat is de betekenis van tegenstelling?

v. (-en), 1. plaatsing, meestal in fig. zin, tegenover een andere persoon of zaak om het verschil te doen uitkomen: gewrongen tegenstellingen; in tegenstelling met, tegenover, in onderscheiding van. 2. (spraakk.) het tegenstellen (in de bet. 2.): bij zuivere tegenstelling stelt de nevengeschikte zin iets in de plaats

tegenstelling - Zelfstandignaamwoord 1. het tegenovergestelde Woordherkomst samenstelling van tegen(bijwoord) en stelling(zelfstandig naamwoord) Uitdrukkingen en gezegden ♦ in tegenstelling tot Synoniemen antithese, contrast

tegenstelling - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-gen-stel-ling 1. mensen of dingen die elkaars tegenovergestelde zijn ♢ er is een tegenstelling tussen wat hij zegt en wat hij doet 1. grote tegenstellingen tussen de partijen...

(v.), → antoniem.

s., tsjinstelling

v. tegenstellingen (contrast; antithesis): een schrille tegenstelling; in tegenstelling met, tot, van.

(als stijlfiguur, in de logica en in de politiek), ➝ Antithese.

('te:gən) v. (–en) 1. Eig. het tegenstellen : er is in die brieven te veel jacht op –en; in – met, tot zijn innigste overtuiging; in scherpe, schrille – met… 2. Metn. a. Algm. het tegengestelde : hij voelde de – tussen de jeugd en hem zelf. b. Inz. woord dat het tegengestelde van een ander uitdrukt : koop i...

v. (-en), 1. plaatsing, meestal in fig. zin, tegenover een andere persoon of zaak om het verschil te laten uitkomen: in tegenstelling met, tegenover, in onderscheiding van; 2. contrast: in met, tot, ook: afwijkend van, een verschil tonend met; 3. persoon of zaak die tegenover een andere staat.

...

Z...