Wat is de betekenis van tegenstand?

tegenstand - Zelfstandignaamwoord 1. verzet Woordherkomst samenstelling van tegen en stand

tegenstand - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-gen-stand 1. het proberen iets tegen te houden ♢ er was veel tegenstand tegen deze maatregel Zelfstandig naamwoord: te-gen-stand de tegenstand Synoniemen...

s., tsjin-, wjerstân, geäksel (it); — bieden, tsjinwar dwaen.

m., 1. verzet: tegenstand bieden, tegenstand ondervinden, ontmoeten; zonder tegenstand rukten ze de stad binnen. 2. (werkt.) even grote, doch in tegengestelde richting werkende kracht, die een lichaam van een ander lichaam ondervindt wanneer het daarop een zekere kracht uitoefent; weerstand; reactie: bij het neerslaan van de...

m. (verzet, belemmering): tegenstand bieden; tegenstand ondervinden; zonder tegenstand.

('te:gən) m. (–en) 1. Eig. het tegenstaan (1), weerstand, verzet : – bieden; – ondervinden, ontmoeten; alle – breken; zonder – overwinnen. 2. Metf. Werkt. reaktie, terugwerking : de – die men bij een lichaam ondervindt, wanneer men het breken wil.

m. 1. verzet; 2. weerstand; reactie.

weerstand, zie ald.

Tegenstand - m. verzet: tegenstand bieden, zich verzetten; — belemmering, verhindering; tegenstand ondervinden; — verdediging, het verweren; ...STANDER, m. (-s), vijand, weerstrever, iem. wiens gevoelen tegenover dat van een ander staat.

Tegenstand moet bij het verrigten van arbeid overwonnen worden. Men onderscheidt in het algemeen nuttigen tegenstand, die het doel uitmaakt, hetwelk men tracht te bereiken, en schadelijken tegenstand, dien men niet kan vermijden. Tot de schadelijke tegenstanden rekent men de wrijving, een gevolg van de oneffenheden der over elkander zich bewegende...