Wat is de betekenis van Tegenspraak?

tegenspraak - Zelfstandignaamwoord 1. tegenspreken, ontkennen Woordherkomst samenstelling van tegen(bijwoord) en spraak(zelfstandig naamwoord) Synoniemen contradictie, preut

tegenspraak - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-gen-spraak 1. verzet met woorden ♢ mijn moeder duldt geen tegenspraak 2. wat niet klopt met andere uitspraken ♢ die bewering is in tegenspraak m...

Zedenpreken tegenspreken is altijd zeer riskant gebleken. In een kerk of andere religieuze instelling wordt men nooit geacht iets terug te zeggen, ook niet als degene die de groep toespreekt onjuistheden debiteert: ‘Il est dangereux d’avoir raison dans des choses ou des hommes accrédités ont tort.' Maar ja, ‘Het...

Zie contradictie.

s., tsjinspraek, -praet (it), geaksel (it), ge-iggewear (it).

...

v. (w.g. -en), 1. verzet met woorden, oppering van bezwaren: geen tegenspraak kunnen verdragen; zonder tegenspraak volgde hij het bevel op; de geest van tegenspraak hebben, gaarne tegenspreken; — (rechtst.) een vonnis op tegenspraak, contradictoir (tegenover bij verstek). 2. ontkenning, loochening: bij iem. tegenspraak ontmoeten...

v. (1 verzet met woorden, oppering van bezwaren; ontkenning, loochening; 2 het tegenstrijdig zijn van het een met het ander): 1. hij duldt geen tegenspraak; zonder tegenspraak; het is boven alle tegenspraak; 2. de ene brief is in tegenspraak met de andere, strijd; in tegenspraak komen met zich zelf.

of contradictie (logica) bestaat tusschen twee oordeelen, die elkaar rechtstreeks en zonder meer ontkennen; deze kunnen dan noch tegelijk waar, noch tegelijk valsch zijn. Lit.: J. Th. Beysens, Logica (81923, 64).