Wat is de betekenis van tegenpartij?

tegenpartij - Zelfstandignaamwoord 1. de andere partij Woordherkomst samenstelling van tegen(bijwoord) en partij(zelfstandig naamwoord)

tegenpartij - zelfstandig naamwoord uitspraak: te-gen-par-tij 1. partij die in een strijd tegenover een andere partij staat ♢ de tegenpartij beweert iets heel anders 2. andere partij in een muziekstuk ...

s., tsjinpartij; (bij wedstrijden), tsjinpartûr (it), -partuer (it).

v. tegenpartijen (partij of persoon, die tegen een andere is, tegenover een andere staat, tegenstander).

('te:gən) v. (–en) 1. Algm. partij, persoon of groep van personen die tegen een andere optreedt : de – een nederlaag toebrengen. 2. Inz. a. met betrekking tot een strijd in rechte : de advokaat der –. b. Muz. partij die tegen een andere zingt.

v. (-en), 1. persoon of groep van personen die tegenover een andere persoon of groep staat, tegenstander; (recht) advocaat van de tegenpartij; 2. (muziek) partij die tegen een andere zingt: de tegenpartij kwam niet goed uit.