Te kust en te keur
in alle gewenste soorten, eig. naar wil (wens) en naar keuze, naar zijn welgevallen. Kust is een afleiding van de wortel van kiezen, en kust en keur zijn dus zinverwante woorden, die thans als identiek worden opgevat (vgl. n° 863); beide komen ze reeds in de middeleeuwen voor. Fr. n’avoir qu’à choisir; avoir l’embarras...