te beroerd om zijn eigen aars te beschijten
(19e eeuw) (ook: te lui) (sch.) niet bereid zijn tot enige actie. • Hij is te lui, om zijn' eigen' aars te besch..... Hij is zoo lastig (of: lui), als hij groot is. (P.J. Harrebomée: Spreekwoordenboek der Nederlandsche taal. 1858-1862) • (Ton Spruijt: Woordenboek van de stoelgang. 2004) p. 151
