Is Nederlands een moeilijke taal? Veel Nederlands noemen het Nederlands een moeilijke taal. Ze zijn daar waarschijnlijk een beetje trots op: wij spreken toch maar mooi een hele moeilijke taal. Het hangt af van de herkomsttaal of het Nederlands moeilijk ‘is’. Vanuit het Duits is Nederlands niet moeilijk, vanuit het Arabisch wel. Wat voor veel niet-Nederlanders moeilijk is? Dat veel woorden zowel een concrete als een abstracte betekenis. Dat beseffen Nederlanders niet maar ze weten precies welke...

taal - zelfstandig naamwoord 1. systeem van klanken, letters, woorden waarmee je iets duidelijk maakt ♢ welke taal spreekt u? 1. moderne talen [Engels, Frans en Duits] 2. klassieke talen [Grieks en Latijn] 3. een dode taal [d...

taal - Vorm van complexe communicatie, gekenmerkt door woorden en vooral grammaticale regels. Voor zover men weet kom taal enkel voor bij de mens, maar het is niet onmogelijk dat een primitieve t. zal ontdekt worden bij primaten of walvisachtigen. Sommige auteurs omschrijven de communicatie bij andere dieren als de ‘dierlijke taal’ omwille van de soms zeer grote overeenkomsten, zeker voor wat symbolische signalen betreft die kunnen vergeleken worden met woorden. Een vorm van grammatica ontbreekt...

taal - Zelfstandignaamwoord 1. (taalkunde) een systeem van spraakklanken door middel waarvan mensen met elkaar communiceren en de schriftelijke vastlegging hiervan ♢ Meneer, welke taal spreekt men in dat land? 2. (informatica) een formeel systeem dat door computers wordt begrepen ♢ De formele taal van XML Schema, XSD of XML Schema Definitietaal. 3. (bij uitbreiding) een communicatiesystee...

Taal is het geheel van tekens (zie teken ((1))), voortgebracht door de spraakorganen op basis van het taalvermogen, waarvan de mens gebruik maakt om zijn gedachten uit te drukken, zijn wereld te ordenen en te communiceren met anderen; geldt ook voor tekens door gebaren, schrift of in gedrukte (zie drukken (1)) vorm.

Het geheel van de door de spraakorganen, op basis van het taalvermogen voortgebrachte (→) tekens waarvan de mens gebruik maakt om zijn gedachten te (→) articuleren, zijn wereld te ordenen en te communiceren met anderen (eveneens toegepast op de aanduiding van dat middel door gebaren, geschrift of druk). Literatuur - Van Dale, Groot woordenboek der Nederlandse taal, 1995

Taal (verschijningsvormen): Over de talen die tegenwoordig op onze aarde gesproken worden zijn we, over het geheel genomen, vrij goed ge oriënteerd. Uiteraard zijn bij verre na niet alle talen der zogenaamd primitieve volken op een wetenschappelijk bevredigende wijze beschreven (àls ze al beschreven zijn). Veel blijft op dit gebied nog voor toekomstige onderzoekers te doen — als dezen er althans tijdig genoeg bij zijn om de taal voor haar uitsterven nog voor het nageslacht vas...

Taal - v. wat gesproken wordt of is : iem. taal en antwoord geven; hij is mij geene taal waard, hij is mij niet waard, dat ik hem antwoord, dat ik tegen hem spreek; taal noch teeken van zich geven, niets van zich laten hooren; — taal noch tijding ontvangen, niets van iem. vernemen; — (Zuidn.) iem. zijne taal weigeren, hem niet te woord staan; — het spreken, het vermogen om te spreken ; wél ter tale zijn, welbespraakt; rad van taal, rad van tong: — wijze waarop m...

Zie ook ➝ Tael. Taal is de bewuste en gewilde inwerking van mensch op mensch. Anderen hebben haar genoemd: de hand van de menschenziel, waarmee zij de veranderingen van haar bewusten zielsinhoud aan de zielen der medemenschen te kennen geeft. Maar die hand wordt haar niet aangeboren, alleen brengt de ziel den aanleg mee, om een taal te maken en te leeren en daarom moet door elk kind met jarenlange inspanning de moedertaal worden verworven en aangeleerd. Trouwens in het boek Genesis vinden wij, d...

zie Spraak.

In de taal gaf God den mensch het vermogen zijn bewustzijnsinhoud op de een of andere wijze (spreken, schrijven, gebaren) te uiten. De taal behoort tot het beeld Gods, waarnaar de mensch geschapen is. God is geen starre onbewogenheid, Hij uit Zich. De Vader genereert den Zoon en de Schrift noemt den Zoon het Woord, daarmee zeggende, dat in ons spreken ligt een zwakke afbeelding van de zelfmededeeling van den Vader in den Zoon. De Schrift zegt, dat God schiep door te spreken, de schepping is uit...

De Fr. T. behoort tot de Westgermaanse T.ew-groep en vertoont aanvankelijk veel overeenkomst met het Engels; later groeien de T.en, onder uiteenlopende invloeden, uit elkaar. De discussie over de verhouding der Noordzeedialecten is nog gaande. zie Ingvaeoons. De meningen over het vroegere verspreidingsgebied van het Fr. lopen uiteen; sommigen zien, vooral in plaatsnamen, invloed tot in Zeeland, anderen spreken van Fr. T.-gebied te beginnen met een smalle strook N. van Katwijk (Schönfeld),...

(ta:l) v. (talen; -tje) I. Eig. 1. a. Algm. door de spraakorganen voortgebracht middel om gedachten of gevoelens kenbaar te maken: de der mensen is even onvolmaakt als de mensen zelf zijn; spreek-, schrijftaal; rad van -, wel ter - of ter tale zijn, welbespraakt zijn. Syn. spraak. b. Inz. a. taal als geestelijk verkeer tussen de leden van een volk of mensengemeenschap: hij kent zijn -, is zijn machtig; de is gans het volk; die geen heeft, is geen naam weerd, waar geen leeft, is geen volk; een ge...

middel om gedachten en gevoelens over te brengen, spec. in de vorm van spraakklanken, naast gebaren- en beelden. T. (Chinees schrift). T. vormt de basis voor de menselijke samenleving. Dieren vertonen slechts instinctmatige uitingen zonder symbolische waarde. Chinees wordt gesproken door 430 mill., Eng. door 167 mill., Duits door 94 mill., Russisch en Spaans door 86 mill. mensen.

v./m. (talen), 1. spraakklanken waarvan de mens zich bedient om zich verstaanbaar te maken; 2. de tekensystematiek die ten grondslag ligt aan het spreken, waardoor het samenleven en samenhandelen van mensen in een gemeenschap mogelijk is; ook toegepast voor mededelingen door druk of schrift (e); de levende talen, de hedendaagse talen; dode talen, die niet meer door enig volk gesproken worden; de moderne talen, Engels, Frans en Duits; (zegsw.)