Wat is de betekenis van systematiek?

systematiek - Zelfstandignaamwoord 1. een aangebrachte ordening ♢ De bestanden zijn volgens een bepaalde systematiek opgeslagen. 2. (biologie) de studie van de oorsprong en onderlinge verwantschap van alle levensvormen ♢ De systematiek houdt zich bezig met he...

systematiek - zelfstandig naamwoord uitspraak: sis-te-ma-tiek 1. op een bepaalde manier geordend of geregeld zijn ♢ ik kan geen enkele systematiek in dat werk ontdekken Zelfstandig naamwoord: sis-te-ma-tiek de system...

Kwalificatie van een consequente, geplande en doelgerichte werkwijze.

[v. Gr. sustèmatikos = het systeem betreffend] 1 leer van de systemen; 2 rangschikking van delen of elementen volgens een bep. systeem, spec. die van chem. elementen (periodiek systeem) en van dieren en planten.

rangschikking; leer omtrent een systeem

het groeperen van begrippen c.q. semantische eenheden op grond van hun onderlinge generieke of andere relaties. - classificatie.

(G., systema = systeem), wetenschap betreffende de indelingen. Houdt zich bezig met de rangschikking van planten en dieren in een systeem (geordend geheel). Soorten (species) worden verenigd tot geslachten (genera), de geslachten tot families (familiae), de families tot orden (ordines), de orden tot klassen (classes) en deze tot stammen (phyla, en...

v., → taxonomie.

(1) Voor elke wetenschap kan men een zodanige rangschikking der onderdelen kiezen, dat de onderlinge samenhang of verwantschap dier onderdelen daarin tot uitdrukking komt. Men noemt dit de s. van die wetenschap. (2) Biol.: de wetenschap, die zich bezighoudt met de rangschikking der levende organismen.