Wat is de betekenis van sulcus?

Smalle ruimte tussen gebitselement en tandvlees.

(m.), gleuf, groef, groeve.

sulcus - Groef in de hersenschors. De sulci en de gyri zorgen voor een vergroting van de oppervlakte van de hersenschors, waardoor de capaciteit van de integratie aanzienlijk toeneemt.

(mv. sulci) Lat. voor groeve of kerf, in het bijzonder noemt men de ondiepe hersengroeven sulci (cerebrales); zie aldaar Vgl.fissura.

1. i, m. eig., vore. 2. i, m. overdr., infindunt sulcos, trekken voren (bij het varen), Verg., longo limite sulcus dat lucem, baan (van een meteoor), Verg.; kleine vore, kuil (om stekken in te planten).

groeve, sulcus, plooi; gluteal sulcus, bilplooi; sulcus naso labialis, neuslipplooi.

(Lat.), gleuf. S. alaris Rauber, gleuf aan den onderrand der kraakbeenderen van het neustusschenschot. S. alveo-labialis, de gleuf die de lippen van de tandkassen scheidt. S. alveo-lingualis, de gleuf die de tong van de tandkassen scheidt. S. ampullaris, gleufje aan de buitenzijde van elke ampulla membranacea van het binnenoor. S. anthelicis transv...

(Lat.), gleuf. S. alaris Rauber, gleuf aan de onderrand der kraakbeenderen van het neustussenschot. S. alveo-labialis, de gleuf die de lippen van de tandkassen scheidt. S. alveo-l i ng u a l i s, de gleuf die de tong van de tandkassen scheidt S. ampullaris, gleufje aan de buitenzijde van elke ampulla membranacea van he binnenoor. S. anthélic...