Wiktionary (2019)
subsidiair - Bijvoeglijk naamwoord 1. in de plaats tredend van wat in de eerste plaats verlangd of gevraagd wordt ♢ Hij werd in subsidiaire hechtenis genomen. Woordherkomst afgeleid van het het Franse subsidiaire of het Latijnse 'sedēre' (zitten) met het voorvoegsel sub- met het acht...
Ensie (2016)
Volgt altijd op primair; met primair wordt de maximaal haalbare vordering of tenlastelegging aangegeven. De subsidiaire vordering wordt ingesteld voor het geval dat de eerste vordering (primair) niet tot het beoogde resultaat zal leiden. Bijvoorbeeld: primair wordt ten laste gelegd dat verdachte diefstal met geweld heeft gepleegd; subsidiair wordt...
Winish Ganesh (2012)
Subsidiair betekent vervangend. Met het woord 'primair' wordt aangegeven wat in eerste instantie van belang is. Indien dit niet opgaat, volgt het subsidiaire. Subsidiair wordt veelal gebruikt in het strafrecht wanneer een officier van justitie zijn tenlastelegging schrijft. In deze tenlastelegging staan de strafbare feiten die een officier van just...
A. Kolsteren en Ewoud Sanders (1994)
[Fr. subsidiaire, van Lat. subsidiarius = tot de reserve behorend, van subsidium = reserve, van sub, en sedere = zitten] indien nodig te vervangen door, vervangend, in de plaats tredend (als het eerstgenoemde geen doorgang vindt).
Van Dale Uitgevers (1950)
(Fr.), bn. bw., zo nodig in de plaats (tredend) van hetgeen in de eerste plaats verlangd wordt: subsidiaire hechtenis, vervangende hechtenis; een subsidiaire vordering, een aan de hoofdvordering ondergeschikte, voor geval de hoofdvordering niet toewijsbaar is: zijn eis is echtscheiding, zijn subsidiaire vordering scheiding van tafe...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
