Wat is de betekenis van stut?

Het begrip stut heeft 2 verschillende betekenissen: 1) steun. voorwerp waardoor een persoon of zaak wordt gesteund, zodat deze niet kan vallen of van zijn plaats kan raken; steun; steunbalk. 2) turnoefening. turnoefening waarbij men vanuit schouderstand het lichaam opricht tot stand.

stut - Zelfstandignaamwoord 1. een voorwerp dat ter ondersteuning onder een ander voorwerp geplaatst wordt ♢ Die boom heeft een goede stut nodig om niet om te vallen. stut - Werkwoord 1. enkelvoud tegenwoordige tijd van stutten 2. gebiedenwijs van stutten

Bij Hollandse vang het plankje in de stutkast en het teenstuk.

stut - Rechtopstaande palen, dragers of steunen.

persoon op wie iem. of iets steun; steun; steunpilaar; steunbalk; voorspeler langs haker (rugby), gestut, steun verleen; teëhou om val te verhinder.

is een mijnhoutsortering; de maten zijn voor de hoofdgangen 1,8-3,0 m lang met een toporntrek van 40-60 cm en voor de zijgangen 0,40-1,60 m lang met een toporntrek van 18-40 cm.

s., stile, skoar(re), skraech, stipe.

m. (-ten), 1. voorwerp waardoor een persoon of zaak wordt gesteund opdat deze niet zou vallen of van zijn plaats raken: (bouwk.) een stut tegen, onder een muur, om hem te schoren, te schragen; — (scheepsb.) ben. voor (nagenoeg) rechte houten of stijlen, inz. ben. voor de, aan weerskanten van het schip zich bevindende, bovenste stukken...

m. stutten (1 voorwerp, waardoor een persoon of zaak wordt gesteund, opdat deze niet vallen of op andere wijze van zijn plaats raken zal; steun, in de bouwk. paal, balk, die tijdelijk een deel van een bouwwerk moet ondersteunen; scheepsbouw: rechte of nagenoeg rechte houten of stijlen, inz. de bovenste stukken van een spant; 2 fig. v. e. persoon of...