Wat is de betekenis van stumperig?

2024-04-20
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

stumperig

stumperig - Bijvoeglijk naamwoord 1. (pejoratief) zielig onhandig, sukkelig Woordherkomst afgeleid van stumper, (stam van het werkwoord stumperen) met het achtervoegsel -ig Verwante begrippen belabberd, ellendig, miserabel, schamel

2024-04-20
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Stumperig

adj. & adv., stumperich.

2024-04-20
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Stumperig

bn. bw. (-er, -st), stumperachtig.

2024-04-20
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

stumperig

bn., bw. (stumperachtig): een stumperig ventje; stumperig redeneren.