struikelen
struikelen - Werkwoord 1. ergatief het evenwicht verliezen doordat men met de voet verstrikt raakt ♢ Er stak een stuk wortelstok uit de grond en hij struikelde daarover. Woordherkomst (freqtt) struiken met het achtervoegsel -el
Wiktionary (2019)
struikelen - Werkwoord 1. ergatief het evenwicht verliezen doordat men met de voet verstrikt raakt ♢ Er stak een stuk wortelstok uit de grond en hij struikelde daarover. Woordherkomst (freqtt) struiken met het achtervoegsel -el
Muiswerk Educatief (2017)
struikelen - regelmatig werkwoord uitspraak: strui-ke-len 1. met je voet haken en (bijna) vallen ♢ ik struikelde over jouw schoenen 1. struikelen over een examen [het niet halen] ...
Walter Gerlach (2000)
Werd reeds in de Edda als fataal voorteken beoordeeld. De krijger die ten strijde trekt en daarbij ten val komt, kan maar het best het houwen en steken gelijk laten rusten, en een gunstiger dag afwachten. Ook in het oude Rome zat de struikelangst er goed in. Cicero heeft schik om de zwakke geesten die struikelaars aan het schrikken maken. Shakespea...
Fink (1998)
Een kleinigheid in ons karakter lijkt niet in orde te zijn, want wanneer we in een droom struikelen, dan vallen we in de waaktoestand in zekere zin over onze eigen benen. Het struikelen kan ook op een vergissing wijzen die men niet wil toegeven. De dromer die zichzelf ziet struikelen maar niet vallen, heeft waarschijnlijk het geluk aan z’n zi...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: