Wiktionary (2019)
struikelblok - Zelfstandignaamwoord 1. zowel letterlijk als figuurlijk een sta in de weg of hindernis waarover men kan struikelen ♢ De masterscriptie is voor veel studenten een struikelblok. Woordherkomst samenstelling van struikel(werkwoord) en blok Verwante begrippen bele...
Van Dale Uitgevers (1950)
o. (-ken), blok waarover men kan struikelen, vrijwel alleen fig. voor verhindering, beletsel, belemmering: dat spraakgebrek is voor hem een struikelblok; een struikelblok uit de weg ruimen.
M. J. Koenen's (1937)
o. struikelaarblokken (blok, waarover men licht struikelt; fig. belemmering, beletsel): wiskunde was (voor) hem steeds een struikelblok.
Jozef Verschueren (1930)
('struikəl) o. (-ken) 1. Eig. blok waarover men struikelt. 2. Metf. verhindering, belemmering: een uit de weg ruimen.
J.H. van Dale (1898)
Struikelblok - o. (-ken), blok waarover men struikelt; (inz. fig.) verhindering, beletsel, belemmering : dat was mij een struikelblok.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
