Wat is de betekenis van streven?

streven - Werkwoord 1. (inerg) een doel willen bereiken ♢ Wij streven naar verbetering van ons eigen record. streven - Zelfstandignaamwoord 1. het willen bereiken van een doel ♢ Zijn streven naar aanzien kwam hem duur te staan. S...

streven - regelmatig werkwoord uitspraak: stre-ven 1. het als doel stellen en er je best voor doen ♢ ik streef altijd naar hoge cijfers Regelmatig werkwoord: stre-ven ik streef jij/u str...

1. v.; — naar, stribje, trachtsje nei, oanstjûre, arbeidzje op; op zij —, op ’e side komme. 2. s.n., stribjen (it), doel (it), wyt (it).

...

I. STREVEN (streefde, heeft gestreefd), (onoverg., werkw.) 1. voortgaan, t.w. met kracht, met ijver en inz van oneig. beweging: iem. op zijde streven, evenaren, bijna de gelijke van hem zijn ; te boven streven, te boven gaan, niet te evenaren zijn door; voorwaarts streven; 2. zich beijveren, zijn best doen: naar iets strev...

streefde, h. gestreefd (inspannend pogen; zich met kracht in een bepaalde richting bewegen): naar iets streven, iets trachten te verwerven; streven naar volmaking; op zijde streven, bijna evenaren.

('stre:vən) I. (streefde, heeft gestreefd) [~ strijden] met alle krachtinspanning trachten : naar volmaking -; op zijde -, evenaren; te boven overtreffen. → palm. Syn. → pogen. II. o. Eig. het streven : een voortdurend -. 2. Metn. dat waarnaar men streeft : in zijn slagen.

Het streven als psychologische functie is niet gemakkelijk te omschrijven. In de eerste plaats toch hebben we in het streven te doen met een neiging, een richting in ons geestelijk leven, die allerminst eenvoudig van karakter is. Daarmee hangt samen, dat er eenerzijds is een streven, dat inderdaad ligt op het terrein van het psychische in enger zin...

...