Wat is de betekenis van Stram?

‘Een stramme Pruis.’ (Van Dale) De puristen beschouwen stram in de betekenis van ‘straf, flink, afgemeten in zijn beweging’ als een germanisme (D. ‘stramm’). Volgens hen kan stram in het Nederlands slechts betekenen ‘stijf, verstijfd’ (‘stramme leden’). Het WNT en Van Dale zijn het daarme...

styf, onbuigsaam.

adj. & adv., stram, stiif, krebintich.

bn. bw. (-mer, -st), 1. stijf, zich moeilijk bewegend : stramme leden ; zijn benen zijn stram ; stijf en stram; stijf en stram van de jicht, van de ouderdom ; hij maakte een stramme buiging voor de dame; — hij boog stram en moeilijk; 2. (germ.) afgemeten in zijn bewegingen, als teken van flinkheid : een stramme Pruis.

bn., bw.; strammer, stramst (stijf inz. van koude, ouderdom, rheumatiek): met stramme leden.

bn. en bw. (-mer, -st) 1. onbuigzaam, stijf: met -me leden; een -me houding 2. flink met afgemeten beweging: zich voordoen als een officier. 3. moeilijk te openen: het slot is, gaat -.

bet. oorspr. stijf, bijv. stramme leden, vandaar: stremmen van de melk; het verkeer stremmen = als ’t ware doen verstijven, belemmeren.

bn. en bw. (-mer, -st), 1. stijf, zich moeilijk bewegend; bw.: hij boog en moeilijk; 2. (germ.) afgemeten in zijn bewegingen, als teken van flinkheid.

bet. oorspr. stijf, bijv. stramme leden; vandaar: stremmen (van melk): stijf, dik worden ; het verkeer stremmen — als ’t ware doen verstijven, belemmeren (van lam), doen stilstaan.