stoutmoedig
stoutmoedig - Bijvoeglijk naamwoord 1. moedig gedrag vertonend, bereid risico te nemen ♢ Hun stoutmoedige actie eindigde in een ramp. Woordherkomst Samenstellende afleiding van stout en moed met het achtervoegsel -ig
Wiktionary (2019)
stoutmoedig - Bijvoeglijk naamwoord 1. moedig gedrag vertonend, bereid risico te nemen ♢ Hun stoutmoedige actie eindigde in een ramp. Woordherkomst Samenstellende afleiding van stout en moed met het achtervoegsel -ig
Muiswerk Educatief (2017)
stoutmoedig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: stout-moe-dig 1. wie niet bang is voor gevaar ♢ stoutmoedig liep hij op de inbreker af Bijvoeglijk naamwoord: stout-moe-dig ... is stoutmoediger dan ... ...
M. J. Koenen's (1937)
bn., bw. (dapper, onverschrokken): de Hollanders zijn stoutmoedige zeevaarders; stoutmoedig optreden.
J.H. van Dale (1898)
Stoutmoedig - bn. bw. (-er, -st), STOUTMOEDIGLIJK, bw. dapper, onversaagd. STOUTMOEDIGHEID, v.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: