Wat is de betekenis van storend?

storend - Werkwoord 1. onvoltooid deelwoord vanstoren

storend - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: sto-rend 1. waar je door gestoord of belemmerd wordt ♢ het was heel storend dat hij zo laat binnenkwam 1. storende fouten [waar je je aan ergert]...

...

bn. bw., wat stoort, hindert, belemmert: storende invloeden; storende drukfouten, die het juist verstaan belemmeren; — (bw.) op een storende manier: ze kwam telkens storend tussenbeide.

bn., bw. (hinderlijk): dat storende hoesten onder de preek; storende drukfouten.

bn. en bw., wat stoort, hindert, belemmert: storende zetfouten, die een juist begrip in de weg staan.

Storend - bn. wat stoort, hindert, belemmert: storende invloeden; storende krachten ; — storende drukfouten, die het juist verstaan belemmeren.