Wat is de betekenis van stond?

stond - Zelfstandignaamwoord 1. (formeel) tijdstip stond - Werkwoord 1. enkelvoud verleden tijd van staan ♢Ik stond ♢Jij stond ♢Hij, zij, het stond Synoniemen stonde

zie tijd.

Ogenblik, tijd, uur; vooral in min of meer vaste verb.: op stond, op tijd; op de stond, op hetzelfde ogenblik, meteen. - Zie ook s.v. tijd. Achiel houdt woord, ’s Morgens, heel vroeg, vertrekt hij naar de slachthuizen van Eigenbrakel en ’s avonds is hij op geregelde stonden weer thuis, TEIRLINCK 1952, 2, 35. Was h...

stabiel, duurzaam, bestendig; in vaste evenwichtstoestand zijnde.

m. (-en).

m. stonden (tijdstip; uur): op die stond.

(stont) m.(-en) [~ staan; rustpunt] uur: op die -.

m. (-en), 1. (thans alleen in plechtige taal) tijd, tijdstip, tijdsgewricht: dat ik toch vroom mag’ blijven Uw dienaar t’aller —; 2. tijd van onbepaalde duur: bid-, dankstond; 3. gelegen tijd, gunstige tijd: op tijd en —.

Stond - m. (-en), STONDE, v. (-n), uur; op dien stond, te dezer stonde, op dezen oogenblik ; — van stonden aan, van dit oogenblik aan, dadelijk te beginnen,