Wat is de betekenis van stom?

(1979) (jeugd) (van kleding) onmodieus. • stom - in de zin van een stomme broek, onmodieuze broek. Valkenswaard. (NRC Handelsblad, 10/03/1979, over jeugdtaal)

stom - Bijvoeglijk naamwoord 1. geluidloos ♢ Een stomme film. 2. niet in staat te spreken ♢ Het maakte hem stom van verbazing. 3. weinig intelligent ♢ Tja, dat was stom van me, natuurlijk. 4. (informeel)...

stom - bijvoeglijk naamwoord 1. wie niet goed kan denken en weinig snapt ♢ dat was stom van mij! 1. zo stom als het achtereind van een varken [heel erg stom] 2. stom toeval...

zie donderen.

sprakeloos; dom, onnosel; bejammerenswaardig.

mutus, algeheel onontwikkeld- of verlorengegaan-zijn van de spraak (zie aldaar); soms hangt dit samen met een aangeboren doofheid (doofstom), soms staat de stomheid op zichzelf (hoorstom).

adj. & adv., stom.

...

bn. bw. (-mer, -st), 1. niet kunnende spreken, niet met spraakvermogen begaafd : stom geboren ; dooi en stom zijn ; vier naakte muren waren de stomme getuigen van pijn en lijden ; een stom dier, een stom beest; de vissen zijn stom; stomme vogels, niet zingend, b.v. de ooievaar ; — (spr.) het geld dat stom is, maakt recht wat krom is, het geld...