De fase-overgang van een stof van vloeibaar stolt.

Zie: bevriezen

Stollen - (stolde, is gestold), van den vloeibaren tot den vasten toestand overgaan, stremmen : de olie, het vet, gesmolten boter stolt; de vorst deed de wateren stollen, bevriezen ; — gestold bloed, geronnen bloed ; de schrik deed mij het bloed in de aderen stollen, stilstaan, ophouden te vloeien. STOLLING, v. het stollen.

stollen - regelmatig werkwoord uitspraak: stol-len 1. hard worden, in vaste vorm overgaan ♢ het druipende kaarsvet is gestold Regelmatig werkwoord: stol-len het stolt zij stollen het stolde zij stolden het is gestold ...

stollen - Werkwoord 1. ergatief overgaan van een vloeibare naar een vaste toestand ♢ Als lava eenmaal uit de vulkaan gestuwd is, stolt het.

Stollen noemt men het overgaan van eene opgeloste stof in een vasten, amorphen toestand. De oorzaken van dit verschijnsel zijn verschillend. Eiwit stolt bij eene warmte van 70° C. Caseïne in de melk stolt niet bij het koken, maar volkomen, wanneer men een stuk leb in de melk brengt. Ook door zuren wordt de caseïne van de melk afgezonderd. Fibrine, in het bloed, de chijl en de lympha van levende dierlijke ligchamen opgelost, stolt zoodra zij uit het levend ligchaam wordt verwijderd. Iets anders d...

Stollen - Zie LEDER.

zie Bevriezen.

(stolde, is en heeft gestold), van de vloeibare tot de vaste toestand overgaan, stremmen; de schrik deed mij het bloed in de aderen —.

overgaan van vloeibare fase in vaste fase.