stillen - Werkwoord 1. (ov) doen ophouden, bevredigen stillen - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord stille Woordherkomst afgeleid van stil Synoniemen bedaren, gerust stellen, kalmeren, stagneren, stelpen, stoppen

stillen - regelmatig werkwoord uitspraak: stil-len 1. helemaal voldoen aan iemands behoefte ♢ toen de grootste honger gestild was, werd er weer gesproken Regelmatig werkwoord: stil-len ik stil ...

(stilde, heeft en is gestild), 1. tot kalmte, tot rust brengen: een klein kind —; 2. bevredigen; laten ophouden: zijn honger —, (minder gewoon) zijn dorst —; 3. stil worden, tot rust, tot kalmte komen.

v., stilje; de pijn —, de pine bisette.

(stilde, heeft en is gestild), 1. (overg.; vero., dicht.) tot stilstand brengen, inz. doen ophouden met vloeien, stelpen: het bloed stillen; 2. (overg.) doen ophouden, inz. met betr. tot een geluid: een klein kind stillen; 3. (overg.) tot kalmte, tot rust brengen; bevredigen: dat begrijp ik, antwoordde ze, enigszi...

stilde, h. (Z.-N. i.) gestild (stil of rustig maken; fig. verzachten, bevredigen; Z.-N. stil worden, bedaren): een schreiend kind stillen; een oproer stillen, dempen; de pijn stillen, de honger stillen, bevredigen; zijn wraak stillen.

Stillen - (stilde, heeft en is gestild), stil maken, tot stilte, tot rust brengen : een klein kind stillen ; — bevredigen: zijne schuldeischers stillen; zijne nieuwsgierigheid stillen ; — verzadigen : zijn honger, den dorst stillen; — stelpen : het bloed stillen; — koelen : iemands toorn, woede, zijne wraak stillen; &mda...

zie Bevredigen.