Wat is de betekenis van Stil?

stil - Bijvoeglijk naamwoord 1. geen of weinig geluid producerend 2. onbeweeglijk 3. rustig, kalm stil - Bijwoord 1. op stille wijze ♢ Stil maakte hij zijn examen af en leverde het in. 2. bijwoordelijk deel van een scheidbaar werkwoord ♢ stilvallen: P...

Stille in den lande, rustige, bescheiden, teruggetrokken persoon. Deze uitdrukking komt uit Psalmen 35:20, ‘Waarlijk, van vrede spreken zij [t.w. valse vijanden] niet, en tegen de stillen in den lande beramen zij bedrieglijke dingen’ (NBG-vertaling; de NBV heeft ‘de weerlozen in het land). Hier is de betekenis ‘iemand die afgezonderd en rustig leef...

stil - bijvoeglijk naamwoord 1. wie of wat niet beweegt ♢ zit toch eens stil! 1. ergens stil van zijn [onder de indruk] 2. een stille getuige [...

Wijn die na de gisting geen koolzuur meer bevat. Het leeuwendeel dus.

- stil spreken, zacht spreken, zachtjes praten. - het geluid/de muziek stiller zetten, het geluid/de muziek zachter zetten.

1. een -le kat, prostitutieslang voor een beroofde klant die geen aangifte bij de politie doet. In het milieu stond een beroofde klant die het erbij liet zitten bekend als een ‘stille kat’. (F.A. Stemvers: Meisjes van plezier, 1985) 2. -le omgang, Amsterdams prostitutieslang voor ‘het hoerenlopen op de Wallen’. Zie ook voor zijn stille stinkerd....

Benaming op land van de windkracht 0 (nul) op de schaal van Beaufort. Zie ook: Beaufort, schaal van

1. Van pers., inz. van ongetrouwde vrouwen: ingetogen, zedig; vaak met een pejor. nuance. B. is altijd een stil meiske geweest. Die is nog goed voor het klooster, Gehoord te Boom mei 1978. 2. Stille film, film zonder geluid: stomme film (vgl. fr. film muet). Ik zag de wagens rijden en de mensen lopen als door een sluier, als i...

gestil, stil maak; kalmeer; demp; laat ophou; sonder beweging of geluid; rustig; nie woelig nie, afgeleë.