sterveling
sterveling - Zelfstandignaamwoord 1. een wezen dat na verloop van tijd sterft ♢ Mensen zijn en blijven stervelingen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van sterven met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-
Wiktionary (2019)
sterveling - Zelfstandignaamwoord 1. een wezen dat na verloop van tijd sterft ♢ Mensen zijn en blijven stervelingen. Woordherkomst Naamwoord van handeling van sterven met het achtervoegsel -ling met het invoegsel -e-
Muiswerk Educatief (2017)
sterveling - zelfstandig naamwoord uitspraak: ster-ve-ling 1. wezen dat kan denken en praten ♢ wij zijn allemaal kwetsbare stervelingen 1. er was geen sterveling [niemand] Zelfstandi...
Van Dale Uitgevers (1950)
in. (-en), sterfelijk mens; mens als zijnde een sterfelijk wezen; — mens: de gelukkigste der stervelingen; — inz. gewoon met ontkenning: er was geen sterveling, niemand.
M. J. Koenen's (1937)
m. en v. stervelingen (mens): er was geen sterveling, niemand; gelukkige sterveling! v. ook stervelinge.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
m. (-en), sterfelijk mens; mens als zijnde een sterfelijk wezen; mens; m.n. met ontkenning: er was geen —, niemand.
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: