Wat is de betekenis van stemmingsstoornis?

stemmingsstoornis - Zelfstandignaamwoord 1. (psychologie) stoornis waarbij de gemoedsstemming of emotie van de patiënt ziekelijk is verstoord of niet past bij de situatie waarin hij verkeert Woordherkomst samenstelling van stemming en stoornis met het invoegsel -s-

Stemmingsstoornis - (in het Engels: mood disorder) wanneer een negatieve stemming zo aanhoudend en beeldvullend wordt dat deze het dagelijkse functioneren verstoort.

Geestelijke stoornis waarbij iemand een verstoord gevoel over zichzelf, de wereld, het verleden en de toekomst heeft en waarbij dit de stemming (het humeur) voor bijna elke dag en bijna elk uur daarin bepaalt. Er bestaan verschillende stemmingsstoornissen. De depressieve stoornis komt het meest voor. Bij een bipolaire stemmingsstoornis hebben mense...

Depressieve gevoelens in het jargon van psychiaters. Tot 1980 hanteerden psychiaters zeer strenge en strakke maatstaven om de diagnose depressie te kunnen stellen. Die onbevredigende maatstaven werden in 1980 in het nieuwe handboek van diagnostische criteria verfijnd en versoepeld. Tegenwoordig mag gesproken worden van een ‘stemmingsstoornis’ als d...