Wat is de betekenis van Stemming?

stemming - Zelfstandignaamwoord 1. een mentale of emotionele toestand ♢ De stemming van de vergadering sloeg om na de beschuldiging van de voorzitter. 2. het uitbrengen van de stem, bijvoorbeeld bij verkiezingen 3. (financieel) de heersende mening over de toestand van de markt 4. (muziek) de...

stemming - zelfstandig naamwoord uitspraak: stem-ming 1. bepaald tijdelijk gevoel ♢ ik ben niet in de stemming om grapjes te maken 2. het uitbrengen van voor of tegen ♢ we zullen het voorstel in...

Een vager of algemener gevoel dan een specifieke emotie.

Stemming - (in het Engels: mood) het gevangen worden in een aanhoudend ervaren van een bepaalde emotie. Een stemming is een zijnstoestand. Meestal tijdelijk, totdat het niet meer ‘gevoed’ wordt door herinneringen of totdat er iets belangrijker gebeurt.

Stemming is het vaststellen van de toonhoogte. Tegenwoordig is de algemeen gangbare hoogte van de a' 440 Hertz (d.w.z. 440 trillingen per seconde); in de historische uitvoeringspraktijk van baroken renaissancemuziek schommelt de a echter tussen 415 en 465 Hz. Deze grote variatie in stemming vormt vooral voor vocale muziek geen probleem. Een zanger...

Techniek waarmee woorden kunnen worden gezocht met behulp van delen van die woorden als zoekterm. Bijvoorbeeld: als computer als zoekterm wordt opgegeven, kan computerscherm ook op de lijst met gevonden items voorkomen.

stemming - Minder gebruikte en minder wetenschappelijke term voor motivatie.

voor het vaststellen van de juiste toon zie stemtoon. Voorts duidt stemming aan het systeem van de relatieve verhoudingen tussen de tonen van een toonstelsel, in casu het octaaf. In het Westeuropese toonsysteem telt een octaaf 8 toonafstanden (diatonisch). De pythagoreïsche stemming is gebaseerd op de zuivere kwintenverhouding 3:2. De verhoudi...

verkiesing; gemoedsgesteldheid; nuk, humeur.