Wat is de betekenis van Standplaats?

Een standplaats is een door het bevoegde gemeentelijke orgaan als zodanig aangewezen terrein of gedeelte daarvan dat bestemd is voor het permanent plaatsen van een niet direct en niet duurzaam met de aarde verbonden en voor woon-, bedrijfsmatige, of recreatieve doeleinden geschikte ruimte

standplaats - zelfstandig naamwoord uitspraak: stand-plaats 1. vaste plaats voor voertuigen ♢ dat is een standplaats voor taxi's 2. plaats op de markt waar je met een kraam mag staan ♢ deze kaas...

(de, -en), (ook:) staanplaats op een tribune o.i.d. - Etym.: Vgl. E standing = o.m. id.

is in de plantensociologie het begrip, dat alle factoren, waaronder een plant zich ontwikkelt en handhaaft, omvat. Dus niet alleen de grond, maar ook de temp., de vochtigheid, enz.

s., stân-, steanplak (it), stelle.

...

v. (-en), 1. plaats waar iem. of iets staat of zich bevindt: hij had zich de heuvel tot standplaats gekozen ; deze fruitboom heeft een beschutte standplaats nodig; (scheepst.) plaats waar een schip zich op een bep. ogenblik bevindt; 2. plaats waar een vloot, een vlootafdeling kruist, kruisplaats, kruispost; 3. vaste plaats waar iem. of i...

v. -en; 1. de plaats, waar iem. op zeker ogenblik staat of zich bevindt: van deze standplaats kun je het terrein overzien; 2. idem van zaken: een beschutte standplaats voor planten; 3. de vaste plaats, waar iem. gewoonlijk staat of zich bevindt: de standplaats van een conducteur op het achterbalkon; 4. de vaste plaats, waar men een voertuig of ande...

v. (-en) 1. [staan I 1 a] plaats waar men in opgerichte houding staat. 2. [staan I 2] plaats waar men een betrekking waarneemt.