Wat is de betekenis van staatkundig?

staatkundig - Bijvoeglijk naamwoord 1. betrekking hebbend op de staatkunde 2. betrekking hebbend op de staat Woordherkomst Afgeleid van staatkunde met het achtervoegsel -ig

staatkundig - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: staat-kun-dig 1. wat te maken heeft met het bestuur van de staat ♢ deze minister is staatkundig goed op de hoogte 2. wat te maken heeft met de staat ...

adj. & adv., steatkundich.

bn. bw. (-er, -st), 1. (thans w. g.) kennis van, bekwaamheid in de staatkunde hebbend: een groot staatkundig vernuft. 2. in overeenstemming met de regels of eisen der staatkunde: dat was niet zeer staatkundig gehandeld. 3. betrekking hebbend op de (regels der) staatkunde, politiek: staatkundige aardrijkskunde; de staatkundig...

I. bn.; 1. kundig, bekwaam, bedreven, ervaren in de staatkunde: de staatkundige wetgevers; zelfstandig: onze staatkundigen; 2. in overeenstemming met de staatkunde: was dit wel staatkundig? 3. de staatkunde betreffende; ook: op de staat betrekking hebbende, staats....: staatkundige brieven van ....; staatkundig evenwicht; op staatkundig gebied; sta...

(sta:t'kundəh) bn. en bw. (-er, -st) I. [staat + kunde] op de staat of de staten betrekking hebbend : -e aardrijkskunde. II. [→ staatkunde] 1. Eig. van, eigen aan, betreffende, overeenkomstig de (regelen van de) staatkunde. 2. Metf. listig, sluw, diplomatisch.

bn. en bw. (-er, -st), 1. in overeenstemming met de regels of eisen van de staatkunde; 2. politiek: staatkundige aardrijkskunde; 3. betrekking hebbend op het staatsgebied: de staatkundige grenzen.