Wat is de betekenis van spraakkunst?

2023-10-01
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

spraakkunst

spraakkunst - Zelfstandignaamwoord 1. (grammatica) een systeem van regels en principes voor het schrijven en spreken van een taal Woordherkomst samenstelling van spraak en kunst Synoniemen spraakleer, grammatica

2023-10-01
Nederlands Logopedisch Lexicon

L.J.M. Bogaert (2007)

Spraakkunst

(v.), → grammatica.

Direct toegang tot alle 14 resultaten over spraakkunst?

Word nu vriend van Ensie
2023-10-01
Encyclopedie voor Zelfstudie

drs. L.A. Beeloo (1981)

Spraakkunst

of grammatica. De spraakkunst biedt een systematische samenvatting van de regels met betrekking tot woordvormen en zinsbouw van een bepaalde taal.

2023-10-01
Encyclopedie van Friesland

Prof. Dr. J.H. Brouwer (1958)

SPRAAKKUNST

In de 17de eeuw is de aanloop tot een Fr. S. genomen (Quaedam ad grammaticam spectantia enz., in: Gysbert Japicx, Fr. Rymlerye, edS. A. Gabbema), maar eerst H. S. Sytstra verdiept er zich ernstig in.Zijn normatieve Fr. S. (1854-62) berust op het Oudfr. en gaf meer wensdroom dan werkelijkheid. G. Colmjon daarentegen tracht in zijn Beknopte Fr. S....

2023-10-01
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Spraakkunst

s., spraekkunst.

2023-10-01
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

SPRAAKKUNST

v., 1. leer van de taalvormen, leer van het systeem van een taal, van haar klanken, woordsoorten, verandering en vorming der woorden en van de bouw van zinnen en zinsdelen, grammatica. 2. (-en) boek dat de regels van een taal bevat, grammatica.

2023-10-01
Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Spraakkunst

of grammatica is de systematische beschrijving en verklaring van de uitdrukkingsmiddelen waarover een taal beschikt. Men kan deze voor een bepaalde periode beschrijven (synchroon) of in hun ontwikkeling in de loop der tijden (diachrone of historische spraakkunst). Daar de taalmiddelen van taal tot taal min of meer verschillen, kan in het vol...

2023-10-01
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

spraakkunst

v. -en; regels (met verklaring en voorbeelden) in methodische volgorde, volgens welke een taal gesproken en geschreven wordt; het leerboek met de regels: de Nederlandse spraakkunst.

2023-10-01
Encyclopedie voor Iedereen

John Kooy (1933)

Spraakkunst

(grammatica), de regels, die de verschijnselen in een bepaalde taal, zoowel als de spelling daarvan, beheerschen gewoonlijk onderscheiden in 2 afd.: etymologie (woordvorming) en syntaxis (de leer v/d zin of woordencombinatie).

2023-10-01
Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Spraakkunst

➝ Grammatica.

2023-10-01
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

spraakkunst

(spra:k) v. (-en) 1. Eig. metodisch samenstel van regels om zuiver te spreken en te schrijven. 2. Metn. boek dat die regels bevat. Syn. grammatika.

2023-10-01
Oosthoek Encyclopedie

Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)

spraakkunst

v., systematische beschrijving van de bouw van een taal, of het boek dat zo’n beschrijving bevat; equivalent van →grammatica.

2023-10-01
Handelslexicon

J. Hagers (1910)

Spraakkunst

Spraakkunst - Juist genoeg. Spraakkunst om zuiver Nederlandsch te schrijven, een handleiding voor het handelsonderwijs en de praktijk, C. Schröder, f 0.75. Handelsstudieserie. Van der Laan & Co. ’s Gravenhage.

2023-10-01
Groot woordenboek der Nederlandsche taal

J.H. van Dale (1898)

SPRAAKKUNST

SPRAAKKUNST - v. (eig.) de kunst van zuiver te spreken en te schrijven; — (thans) wetenschappelijke beschouwing van de zinnen en zindeelen, van de verandering en vorming der woorden en van de lettergrepen en letters; kennis der taalregels; de taalregels zelven; —, (-en), boek dat de taalregels bevat, grammatica.