Wat is de betekenis van spotachtig?

spotachtig - Bijvoeglijk naamwoord 1. veel op spot lijkend 2. met de neiging tot spotten Woordherkomst afgeleid van spot (stam van het werkwoord spotten) met het achtervoegsel -achtig

adj. & adv., spotsk, gekoanstekkerich; — lachen, gnize, gnyskje, giizje, skealik laitsje.

bn. bw. (-er, -st), 1. gezind, geneigd tot spotten. 2. op een spottende wijze: spotachtig lachen; iem. spotachtig aankijken.

bn., bw.; spot bevattend, uitdrukkend, spottend; spotziek: een spotachtig gebaar; iem. spotachtig aanzien.

('spotachtəch) bn. en bw. (-er, -st) 1. geneigd tot spotten. 2. spottend: lachen, spotachtigheid v

bn. en bw. (-er, -st), 1. spot inhoudend, uitdrukkend: een spotachtige trek in zijn gezicht; — lachen; 2. spotziek.

SPOTACHTIG - bn. bw. (-er, -st), overhellende, geneigd tot spotten; op eene spottende wijze: spotachtig lachen; iem. spotachtig aanzien, bejegenen. SPOTACHTIGHEID, v.