Wat is de betekenis van sportief?

sportief - Bijvoeglijk naamwoord 1. een ruime plaats inruimend voor het bedrijven van sport ♢ Hij is altijd sportief geweest. 2. bereid een tegenstander fair te behandelen ♢ Dat is geen sportief gedrag! Woordherkomst afgeleid van sport met...

sportief - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: spor-tief 1. wie zich voor zijn plezier lichamelijk inspant ♢ Jan is erg sportief: hij voetbalt en hij tennist 2. wie goed tegen zijn verlies kan ♢ he...

fair; sportlievend; ruiterlijk

bn., belust op sport, i.h.b. danslustig. Ze hebben gezegd: je moet meneer Pinas in die feestcommissie vragen, want die is zo sportief (mond.). - Etym.: Zie sport. AN s. = betrekking hebbend op AN sport (zie sport); in de geest van de AN sport, fair.

met betrekking tot sport; sportliefhebbend; gaaf.

de sport betreffend, sportlievend.

...

(<Fr.), bn. bw., 1. op de sport betrekking hebbende: sportieve clubs; het sportieve roeien. 2. van de geest der sport bezield, in de geest der sport, fair; weinig sportieve middelen; hij is erg sportief , doet veel aan sport; — iets sportief opvatten, ais een eerlijk spel, met zijn kansen op overwinning of neder...

de s p o r t betreffende; s p o r tlievend; fig. vlot.