Wat is de betekenis van SPIRITUS?

spiritus - zelfstandig naamwoord uitspraak: spi-ri-tus 1. kleurloze, vluchtige, brandbare vloeistof ♢ in de brander van het fonduestel moet spiritus Zelfstandig naamwoord: spi-ri-tus de spiritus

[Lat. = damp, geest] wijngeest, ethylalcohol, C2H5OH; (in praktijk) mengsel van ethyl- en methylalcohol (CH3OH).

alcohol (niet voor consumptie geschikt)

(Lat. = geest), ethylalcohol; zie alcoholen en brandspiritus.

(de), (veroud.) sterke drank. De gewoonte van den slaventijd om het volk eiken middag een borrel te schenken, was op Caledonia behouden. De directeur mocht van de suikerplantage Kent, iets verder, aan de Saramaccapunt gelegen, de spiritus die daarvoor noodig was, koopen (Bartelink 71). -Etym.: In AN al eerder veroud.; bet. nu: gedenatureerde alcoho...

alkohol, wyngees.

geest, adem; wijngeest, alcohol.

1. in de farmacie veel gebruikte naam voor 96-procentige (aethyl)-alcohol; spir. absolutus is 100% alcohol, spir. dilutus de meest gebruikte van 70%; 2.voor consumptie ongeschikt gemaakte (en daardoor accijnsvrije) spiritus dilutus: spir. dénaturants voor brandstof e.a. technische doeleinden; 3.Lat. voor geest, psyche.

is een algemene naam voor geconcentreerde aethylalcohol. Meestal verstaat men onder s. alleen de niet voor consumptie geschikte (gedenatureerde) alcohol.