In de sterfkamer werd de spiegel bedekt met een doek, liefst zwart velours, of men draaide de spiegel om. Het spiegelbeeld wordt bij vele volkeren gelijkgesteld aan de ziel; men geloofde namelijk dat de ziel van de levende mens losgemaakt wordt van het lichaam als dit door de spiegel wordt weerkaatst. De ziel van de levenden zou door de vertrekkende geest (ziel) van de dode meegevoerd kunnen worden. Een andere verklaring is dat de ziel van de dode zou schrikken wanneer ze zichzelf in de spiegel...

spiegel - Zelfstandignaamwoord 1. (meubel), (natuurkunde), (optica) voorwerp dat licht (en andere soorten elektromagnetische straling) weerkaatst volgens de regel: "hoek van inval = hoek van terugkaatsing" ♢ Hij zag in zijn spiegel een achteropkomende auto aankomen. 2. (scheepvaart) de vlakke achtersteven van een schip ♢ De buitenboordmotor is aan de spiegel van het jacht bevestigd. 3. (biologi...

Spiegel, Laurens Pieter van de, Nederlands staatsman, *19.1.1736 Middelburg, +7.5.1800 Lingen (Duitsland). Van de Spiegel werd in 1785 raadpensionaris van Zeeland en bekleedde van 1787-1795 dezelfde functie in Holland. Hij was een overtuigd aanhanger van stadhouder Willem V. In de buitenlandse politiek probeerde hij in samenwerking met Engeland en Pruisen de vrede in Europa te bewaren. Met deze staten bracht hij in 1788 een defensieve alliantie tot stand. Bij de Bataafse Omwenteling van 1795 wer...

spiegel - zelfstandig naamwoord uitspraak: spie-gel 1. plat glas met zilverkleurige laag dat het beeld weerkaatst ♢ ik zag in de spiegel dat mijn haar niet goed zat 1. hem een spiegel voorhouden [laten zien wat hij verkeerd doet] Zelfstandig naamwoord: spie-gel de spiegel ...

SPIEGEL - m. (-s), een lichaam van glas of metaal met eene gepolijste oppervlakte, dat door terugkaatsing beelden vormt van de voorwerpen, die zich daar tegenover bevinden; vlakke, holle, bolle spiegels; een metalen, zilveren spiegel; inz. verfoelied glas; in den spiegel kijken; den heelen dag staat zij voor den spiegel, beschouwt zij zichzelf in den spiegel; — (fig.) de oogen zijn de spiegel der ziel, de oogen openbaren wat in het gemoed omgaat; — de wereld is een spiegel der Goddel...

Spiegel (Een) is een ligchaam met eene gladde oppervlakte, dienende tot het voortbrengen van spiegelbeelden. Men heeft platte, holle en bolle spiegels, maar in het dagelijksch leven worden meestal de platte gebezigd. Daartoe dienden in de dagen der Oudheid ronde metalen schijven met een steel, en men had toen koperen, bronzen, zilveren en metalen spiegels. Het gewone metaal voor spiegels is eene legéring van koper (68½%) en tin (31½%) i dit wordt bij het polijsten zeer blank. Is er een weinig lo...

Spiegel - platte of licht gebogen dwarsscheepse afsluiting van het achterschip. Hij wordt vaak toegepast vanwege a. de goedkope constructie; b. de ruimte in of op het achterschip; c. de geringe weerstand bij hoge relatieve snelheden; d. meet voorschriften voor wedstrijdjachten. Men ziet ze wel sterk achteroverhellend (zeer zeewaardig), nagenoeg verticaal, of zelfs vooroverhellend (in verband met de wedstrijdmeting en voor gewichtsbesparing). Een zeiljacht zonder overhang achter en een spiegel d...

Spiegel - Oppervlak, waaraan een golfstraling regelmatig wordt teruggekaatst. (Zie TERUGKAATSING). Een s. kan vlak zijn of gekromd; van de laatste categorie zijn de bolvormige het meest bekend; deze kunnen hol of bol zijn. Worden b.v. lichtstralen aan een s. teruggekaatst, dan bevindt zich bij een vlakken s. het beeld van het lichtpunt even ver achter den s., als het lichtpunt er zich voor bevindt, en ligt het er mede in een loodlijn op den s., het beeld is verticaal. Vallen op een hollen s. eve...

spiegel - Wordt gebruikt voor voorwerpen met een zeer gepolijst oppervlak, vaak omlijst en ontworpen om beelden te weerspiegelen.

Echo voor beelden.

1° Gebruiksvoorwerp, gemaakt van glas of gepolijst metaal, dat dient om spiegelbeelden te doen ontstaan. De gewone vorm is de vlakke s.; holle of bolle s. vinden in het dagelijksch leven weinig toepassing. De Oudheid kende vnl. metalen s. (koper, brons, goud, zilver); glazen s. waren echter bekend. In de M.E. vervaardigde men s. uit een verbinding van tin en kwikzilver (tinamalgama). Heden ten dage worden s. vnl. van glas gemaakt, dat aan den achterkant verzilverd wordt. Daarnaast bestaan g...

Oudtijds kende men alleen ronde of ovale handspiegels. Deze bestonden uit gegoten, convex geslepen metaal, soms uit zilver, ook wel uit tin, of een mengsel van koper en tin. Glasspiegels dateeren eerst uit de 13de eeuw na Chr.

spiegelend vlak, dat een gedeelte is van een plat vlak (vlakke spiegel) of gebogen oppervlak (bolle of holle spiegel, parabolische spiegel). Een bolle spiegel werkt divergerend en geeft van een reëel voorwerp steeds een verkleind virtueel beeld. Een holle spiegel werkt convergerend en kan vergroten (scheerspiegel).

m. (-s), 1. voorwerp van gepolijst metaal of van glas met een preparaat daarachter, dat door terugkaatsing beelden vormt van de voorwerpen die zich ertegenover bevinden (e); blinken als een — ; fig.: iemand een voorhouden, hem het verkeerde van zijn gedrag laten zien; 2. glad, ongerimpeld wateroppervlak; 3. waterspiegel; 4. spiegelbeeld: de ogen zijn de spiegels van de ziel, de ogen openbaren wat in het gemoed omgaat; 5. omlijst veld of vlak, b.v. een omlijst deurpaneel; 6. het vlak...

noemt men 1. de concentratie, waarin een stof (suiker, folliculine, penicilline enz.) voorkomt in een vloeistof (bloed, urine, cerebrospinaie vloeistof, vloeistof der gewrichten, sputum enz.) b.v. suikerspiegel. 2. Ook gebruikt men het woord in samenstelling met de vloeistof, waarin iets is opgelost b.v. bloedspiegel d.w.z. de concentratie van een bepaalde stof in het bloed. Ook 1 en 2 tezamen, b.v. bloedsuikerspiegel. 3. Ook voor een gekleurde weerschijn op een vloeistof b.v. de lilarode kleu...