Wat is de betekenis van SPETEN?

speten - Werkwoord 1. (ov) aan een spies rijgen ♢ De rollade werd gespeet en geroosterd.

Met een scherp voorwerp, met een speld, een punaise enz. bevestigen; (vast)spelden; - iem. iets op de mouw speten, op de mouw spelden, wijsmaken. Z’heeft de gordijnen toe getrokken, en zorgvuldig met spelden nog dichter gespeet, TIMMERMANS 1923, 93. In zijn antwoord liet Broeder Brouwer dan ook iederen keer hooren dat hij zich geen bl...

(speette, heeft gespeet), 1. aan een speetje rijgen : scharren speten, om ze te drogen; haring speten, voor de bokkingrokerijen; — aan een speet braden ; 2. met een spit of ander scherp voorwerp doorboren; 3. (Zuidn.) vastspelden; (zegsw.) iem. iets op de mouw speten, hem wat wijsmaken.

speette, h. gespeet (aan een speet rijgen inz. haring voor de rokerijen; Z.-N. met spelden vasthechten): de vrouwen speten haringen.

('spe:tən) (speette, heeft gespeet) [spitl 1. aan een speet rijgen : haringen om ze te roken. 2.met een spit doorboren. 3. aan een speet braden: vlees -.

(speette, heeft gespeet), aan een speetje rijgen: haring voor de bokkingrokerijen; aan een speet braden.

SPETEN - (speette, heeft gespeet), aan een speetje rijgen: sparren speten, om ze te drogen; haring speten, voor de bokkingrookerijen; met een spit doorboren; aan een speet braden.

Speten, bw. gel. (ik speette, heb gespeet), aan een speetje rijgen; met een spit doorboren.

Figere, defigere, configere, pangere, fodicare.