Wat is de betekenis van Souvereiniteit?

opperheerschappij, autonomie.

(<Fr.), v., 1. oppermachtige heerschappij ; hoogste staatsgezag: de souvereiniteit werd Willem opgedragen; territoriale souvereiniteit, die het gebied betreft; personele souvereiniteit, die geldt ten aanzien van de staatsburgers ; — souvereiniteit in eigen kring, autonomie of zelfbestuur; 2. omstandigheid dat een gezag, een staatsmacht va...

(van vuig. Lat. superanus, hoogste), de hoogste macht. Men spreekt van S. in staatsrechtelijke zin: de hoogste (niet de absolute) macht in de Staat, en van S. in volkenrechtelijke zin: de onafhankelijkheid van een Staat t.o.v. andere Staten; die onafhankelijkheid is niet onbeperkt, vooral niet sedert de opkomst van allerlei inter- of supranationale...

v. oppermacht, recht van oppergezag. sovereign, (sovrin) (Eng.) m. gouden munt = 21 s h i l l i n g.

De hoogste macht, die rechtens aan geen andere macht gebonden is, met dien verstande dat, waar sprake is van een ontwikkelde rechtsorde, de dragers van de souvereine macht toch weer gebonden zijn aan het recht (→ Rechtsstaat). In de internationale statengemeenschap berust de souvereiniteit bij de individueele staten, die er deel van uitmaken....

Souvereiniteit - Vrijheid om onafhankelijk van ieder ander zelfstandig over zijn gedragingen te beslissen. Het woord wordt vooral gebruikt ten aanzien van staten en staatshoofden. Onder volkssouvereiniteit verstaat men het recht van de geregeerden om zelf over de wijze, waarop geregeerd zal worden, te beslissen. De leer der Volkssouvereiniteit spee...

souvereiniteit - v., oppermacht; gezag.

oppermacht.

vr., alleenheerschappij.